Voor de beoordeling van blootstellingrisico’s voor gebruikers en derden aan asbest in en rondom gebouwen en objecten, is een norm opgesteld: NEN 2991. In de toelichting op het Bouwbesluit 2005, dat op 1 september 2005 in werking trad, wordt verwezen naar deze norm. Hierdoor kunnen gemeenten nadere eisen stellen aan (bestaande) gebouwen en objecten waarin Asbest is verwerkt.

De norm geeft antwoord op de volgende vragen:

1. Hoe groot zijn de risico’s die samenhangen met de aanwezigheid van asbesthoudend materiaal in bestaande gebouwen, woningen, constructies, objecten en leegstaande gebouwen?
2. Hoe worden deze risico’s beoordeeld, en welke maatregelen moeten er worden genomen om deze risico’s te beperken?
3. Waaraan moet een ‘asbestbeheersplan’ voldoen, en wanneer moet dit worden opgesteld?

Objectieve beoordelingscriteria

Vaak vond de beoordeling van het blootstellingrisico aan Asbest niet altijd op objectieve gronden plaats. Deels werd dit veroorzaakt door de emotionele lading rond het onderwerp ‘asbest’. De risicoperceptie kwam soms totaal niet overeen met de objectief bepaalde risico’s. Daarnaast ontbraken duidelijke beoordelingscriteria, waardoor beheersmaatregelen en saneringsadviezen van overheidsinstanties of adviesbureaus in vergelijkbare situaties vaak sterk uiteen liepen.

Met de NEN 2991 is definitief een einde gemaakt aan deze situatie. Deze norm vormt een handleiding ter beoordeling van blootstellingrisico’s aan Asbest voor gebruikers en derden in gebouwen, woningen, constructies, objecten en leegstaande bouwwerken waarin asbesthoudende materialen zijn verwerkt. Deze norm is niet bedoeld als eindcontrole na een uitgevoerde asbestsanering of sloop. Hiervoor dient NEN 2990 te worden gebruikt.